Amsterdam, 14 januari 2015
Tekst: Jonneke van Wierst
Almere, 6 januari 2015
Geachte heer/ mevrouw,Hierbij informeer ik u dat u vanaf heden het terrein van de COA-locatie niet meer mag betreden. Indien het COA constateert dat u zich niet aan deze bepaling houdt, dan wordt de politie ingeschakeld.
Hiwet spreekt Tigrinya. Geen woord Engels of Nederlands. De man die mij belt vanuit AZC Almere vraagt namens haar om hulp. Ze heeft geen familie, geen vrienden in Nederland. Is alleen gevlucht over Libië, heeft daar maandenlang vastgezeten bij mensenhandelaars om haar reis te ‘verdienen’ en per boot de Middellandse Zee over te steken naar Italië. Naar de vrijheid. En nu dan: ‘asielprocedure afgerond’, want: geen bewijs voor haar Eritrese nationaliteit. Ze zit in zijn kamer en huilt. Ze heeft geen geld en ook van het COA geen OV-dagkaart gekregen. Ze heeft geen slaapzak, geen dekens, niks. Het is al avond en ze is bang voor de politie en de man die mij belt eigenlijk ook. Haar deze nacht verstopt houden in zijn kamer, lukt nog wel, zegt hij uiteindelijk. Maar morgen? Hoe morgen? Waarheen?