Na de suïcide van de Russische asielzoeker Alexander Dolmatov (2013) beloofde de staatssecretaris
de menselijke maat te laten terugkomen in het Nederlandse vreemdelingenbeleid. Voor
vreemdelingendetentie betekende dat concreet dat er een wet zou worden gemaakt die het
bestuursrechtelijk karakter van vreemdelingendetentie zou benadrukken. De wet zou in de plaats
komen van de huidige Penitentiaire beginselenwet.3 De Wet terugkeer en vreemdelingenbewaring
die nu voor u ligt zou de uitkomst van deze beloften moeten zijn.
(publicatie mei 2017)
‘Mensen zonder verblijfsrecht moeten basisvoorzieningen, zoals onderdak en medische zorg, blijven krijgen. Ook is begeleiding noodzakelijk om het toekomstperspectief van migranten zonder verblijfsrecht te verbeteren.’ Het is een van de aanbevelingen in het op 30 mei 2017 verschenen rapport ‘Valse hoop of bittere noodzaak’ dat geschreven is in opdracht van Amnesty International en Stichting LOS.
(publicatie november 2015)
Op 10 november 2014 publiceerde het Europees Comité voor Sociale Rechten (ECSR) zijn uitspraak op de klacht tegen Nederland van de Conference of European Churches. Door mensen zonder rechtmatig verblijf geen opvang te bieden, handelt Nederland in strijd met het Europees Sociaal Handvest (ESH), oordeelde het ECSR.
In deze notitie kijkt Amnesty hoe Nederland een jaar na de uitspraak de opvang van migranten zonder verblijfsvergunning heeft geregeld en of daarmee hun menselijke waardigheid en mensenrechten worden gerespecteerd.